Kanjon Lazareve reke ili Lazarev kanjon je najduži i najdublji kanjon u istočnoj Srbiji koji se nalazi kod sela Zlot, na 20 kilometara od Bora. Zbog strmosti svojih stenovitih litica, ni dan danas nije u potpunosti ispitan i poznat je po mnogobrojnim pećinama i jamama.
Zaštićen je kao Spomenik prirode „Lazarev kanjon”.
Sa dužinom od oko 4,5 km i dubinom od 300 do 500 m, predstavlja najduži i najdublji kanjon na istoku Srbije. Nastao je usecanjem Lazareve reke kao i njegovih pritoka Valja Mikulj (Mikuljska reka), Valja de Mižlok i Vejske reke u krečnjački masiv Kučaja.
Područje je bogato brojnim speleološkim objektima od kojih su najznačajniji Lazareva pećina koja je najduža pećina u Srbiji po dosadašnjim saznanjima i pećina Vernjikica koji mnogi smatraju za najatraktivniju u Srbiji.
Lazarev kanjon, kroz koji protiče istoimena reka, bio je, za vreme Turaka, jedno od najznačajnijih skloništa homoljskih hajduka. Ulazak u ovaj kanjon za hajduke je značio spas, jer se Turci nikada nisu usuđivali da ih slede.
Legenda kaže da su, posle bitke na Marici 1371. godine, konjanici kneza Lazara došli u ovaj kraj, zadržavši se tu određeno vreme, odakle potiče i ime reke i kanjona.
